La actualidad sobreabundante del querer de Dios. La respuesta ante litteram de Francisco Suárez al dilema contemporáneo entre simplicidad divina y libertad creadora

Contenido principal del artículo

Agustín Echavarría

Resumen

Existe actualmente en la teología filosófica de tradición analítica un intenso debate entre autores que cuestionan la compatibilidad de la doctrina de la simplicidad divina con la idea de que Dios crea libremente y quienes defienden la compatibilidad de ambas. Se pasa por alto habitualmente el hecho de que los principales argumentos en este debate ya estaban presentes en la tradición de la filosofía escolástica. En este artículo se explica el modo en que Francisco Suárez aborda el problema, refutando las posiciones de auto­res anteriores sobre la cuestión y proponiendo su propia solución original.

Descargas

Los datos de descargas todavía no están disponibles.

Detalles del artículo

Cómo citar
Echavarría, A. (2024). La actualidad sobreabundante del querer de Dios. La respuesta ante litteram de Francisco Suárez al dilema contemporáneo entre simplicidad divina y libertad creadora. Cauriensia. Revista Anual De Ciencias Eclesiásticas, 19, 651–678. https://doi.org/10.17398/2340-4256.19.651
Sección
Estudios Monográfico 1
Biografía del autor/a

Agustín Echavarría, Universidad de Navarra

Catedrático, Facultad de Filosofía y Letras

Citas

Alcorta, José Ignacio. La teoría de los modos en Suárez. Madrid: Consejo Superior de Investigaciones Científicas, 1949.

Davies, Brian, An Introduction to Philosophy of Religion. Oxford: Oxford University Press, 2004.

Echavarría, Agustín. “Simplicidad divina y libertad del acto creador. Un diálogo entre teísmo clásico y teología filosófica analítica”. Espíritu 68/157 (2018): 119-148.

Echavarría, Agustín. “Principio y fundamento de la ‘ciencia media’ según Francisco Suárez”. Cauriensia 12 (2017): 43–62.

Feser, Edward “The Neo-Classical Challenge to Classical Theism”. Philosophy Compass 17 (8):e12863 (2022), https://doi.org/10.1111/phc3.12863.

Francisci de Sylvestris Ferrariensis. Sancti Thomae Aquinatis Doctoris Angelici Opera Omnia iussu impensaque Leonis XIII P. M. Edita, tomus decimus tertius, Summa Contra Gentiles, ad códices manuscriptos praesertim sancti doctoris autographum exacta cum commentariis Francisci de Sylvestris Ferrariensis, cura et studio fratrum praedicatorum. Romae, Typis Ricardi Garroni, 1918.

Grant, Walter Matthews y Mark Spencer. “Activity, Identity, and God. A Tension in Aquinas and his Interpreters”. Studia Neoaristotelica 12/12 (2015): 5-61.

Grant, Walter Matthews. “Aquinas, Divine Simplicity, and Divine Freedom”. Proceed¬ings of the American Catholic Philosophical Association 77 (2004): 129-144.

Grant, Walter Matthews. Free Will and God’s Universal Causality: The Dual Sources Account. London: Bloomsbury Academic, 2019.

Gregorii Ariminensis Oesa. Lectura super primum et secundum sententiarum. Ber-lin/New York: Walter de Gruyter, 198).

Hervaeus Natalis. Quodlibeta (Venetia: Georgius Arribavenus, 1513.

Ioannis Duns Scoti. Ordinatio, en Opera omnia. Civitas Vaticana: Typis Polyglottis Vaticanis, 1963.

Johannis Capreoli. Defensiones theologiae. Frankfurt/Main: Minerva GmbH, 1967.

Leftow, Brian. “Aquinas, Divine Simplicity and Divine Freedom”. En Metaphysics and God. Essays in Honor of Eleonore Stump, editado por Kevin Timpe, 21-38. New York and London: Routledge, 2009.

Leftow, Brian. “Divine Simplicity and Divine Freedom”. Proceedings of the American Catholic Philosophical Association 89 (2015): 45-56.

Leftow, Brian. “Why Perfect Being Theology” International Journal for Philosophy of Religion 69/2 (2011): 103-118.

Magistri Guillelmi Altissodorensis. Summa aurea. Paris: Centre National de la recher-che Scientifique; Roma: Collegii S. Bonaventurae ad Claras Aquas, 1980.

Moreland James P. y William Lane Lane Craig. Philosophical Foundations for the Christian Worldview. Westmon, Ill: InterVarsity Press, 2003.

Morris, Thomas. “Perfect Being Theology”. Noûs 21/1 (1987): 19-31.

Mullins, Ryan y Shannon Byrd, “Divine Simplicity and Modal Collapse: A Persistent Problem”. European Journal for Philosophy of Religion 14/1 (2022): 21-52.

Mullins, Ryan. “Simply Impossible: A Case Against Divine Simplicity”. Journal of Re¬formed Theology 7 (2013): 181-203.

Mullins, Ryan. The End of the Timeless God. Oxford: Oxford University Press, 2016.

Nemes, Steven. “Divine simplicity does not entail modal collapse”. En Roses & Reasons. Philosophical Essays, editado por Carlos Federico Calvet da Silveira y Alin Tat, 101-119. Bucarest: Eikon, 2020.

O’Connor, Timothy. “Simplicity and Creation”. Faith and Philosophy 16/3 (1999): 405-412.

Plantinga, Alvin. Does God Have a Nature?. Milwaukee: Marquette University Press, 1980.

Rogers, Katherin A. “An Anselmian Approach to Divine Simplicity”. Faith and Philo¬sophy 37/3 (2020): 308-322.

Sanz, Víctor. “La doctrina escolástica del ‘esse essentiae’ y el principio de razón sufi-ciente del racionalismo”. Anuario Filosófico 19/1 (1986): 217-226.

Schmid, Joseph C. “The fruitful death of modal collapse arguments”. International Journal for Philosophy of Religion 91 (2022): 3-22; 17-19.

Shields, Daniel. “Simply providential: a Thomistic response to Schmid’s providential collapse argument against classical theism”. International Journal for Philosophy of Religion 95/1 (2024): 77-91.

Speaks, Jeffrey. “The Method of Perfect Being Theology”. Faith and Philosophy 31/3 (2014): 256-266.

Stump, Eleonore Stump y Norman Kretzmann. “Absolute Simplicity”. Faith and Phi-losophy 2/4 (1985): 353-382.

Stump, Eleonore. Aquinas. London and New York: Routledge, 2003.

Suárez, Francisco. Disputaciones metafísicas. Madrid: Gredos, 1962.

Thomae Aquinatis. Opera Omnia, recognovit ac instruxit Enrique Alarcón. Pompae-lone: Univertatis Studiorum Navarrensis, 2000. www.corpusthomisticum.org.

Thomae de Vio Caietanii. Sancti Thomae Aquinatis Doctoris Angelici Opera Omnia iussu impensaque Leonis XIII P. M. Edita, tomus quartus, Pars Prima Summae Theologiae, a quaestione I ad quaestione XLIX, ad códices manuscriptos Vaticanos exacta cum commentariis Thomae de Vio Caietanii Ordinis Praedicatorum S. R. E. Cardenalis, cura et studio fratrum eiusdem ordinis, Romae, ex Typographia Polyglotta S. C. Propaganda Fide, 1888.